απόσπασμα: επιστολή του Χριστόφορου Κολόμβου, 1492 από την πρώτη επαφή του με τον Νέο Κόσμο, όπως περιέχεται στην ανθολογία του Έρικ Νιούμπι "Τα Μεγάλα Ταξιδιωτικά Ρεπορτάζ"
 |
| πηγή |
Εγώ, προκειμένου να τους κάνω να νιώσουν φιλικά απέναντί
μας, καθώς αντιλαμβανόμουν ότι επρόκειτο για λαό που έπρεπε να σωθεί και να
προσηλυτιστεί στην αγία μας πίστη με την αγάπη κι όχι με τη βία, τους δώρισα
μερικούς κόκκινους σκούφους και λίγες γυάλινες χάντρες, τις οποίες και κρέμασαν
στο λαιμό τους, καθώς και πολλά άλλα πράγματα ευτελή. Έδειξαν πολύ
ευχαριστημένοι από τη χειρονομία μας και έγιναν τόσο ολοκληρωτικά φίλοι μας,
που ήταν θαυμάσιο να το βλέπει κανείς.
Μετά κολύμπησαν μέχρι τις βάρκες των καραβιών μας, όπου βρισκόμαστε, και μας έφεραν παπαγάλους και μεγάλα κουβάρια βαμβακερό νήμα, καθώς και ακόντια και πολλά άλλα, που εμείς τα ανταλλάξαμε χαρίζοντάς τους μικρές γυάλινες χάντρες και κουδουνάκια. Στην πραγματικότητα, τα δέχτηκαν όλα και τα πρόσφεραν όλα με καλή διάθεση, αλλά εμένα μου φάνηκε πως πρόκειται για ανθρώπους στερημένους από τα πάντα. Όλοι κυκλοφορούν γυμνοί, όπως τους γέννησε η μητέρα τους, το ίδιο και οι γυναίκες, αν και είδα μόνο μία πολύ νεαρή κοπέλα. Όλοι αυτοί που είδαμε ήταν νεαρής ηλικίας και δεν αντίκρισα ούτε έναν πάνω από τριάντα χρονών· ήταν όλοι πολύ καλοφτιαγμένοι, με πολύ ωραία σώματα και όμορφα πρόσωπα. Τα μαλλιά τους είναι άγρια, σχεδόν σαν τις τρίχες της ουράς του αλόγου, και κοντά· τα χτενίζουν ίσια μέχρι τα φρύδια, εκτός από μερικές τούφες πίσω, που τις αφήνουν μακριές και δεν τις κόβουν ποτέ. Μερικοί είναι βαμμένοι μαύροι, ενώ κανονικά έχουν το χρώμα των ανθρώπων στα Κανάρια, δηλαδή ούτε μαύροι ούτε λευκοί, μερικοί βάφονται λευκοί, μερικοί κόκκινοι και άλλοι σε όποιο χρώμα βρουν. Ορισμένοι ζωγραφίζουν τα πρόσωπά τους, άλλοι ολόκληρο το σώμα τους, μερικοί μόνον τα ματιά και κάποιοι άλλοι τη μύτη τους. Δεν φέρουν όπλα, εξάλλου ούτε καν τα γνωρίζουν, γιατί όταν τους έδειξα σπαθιά τα έπιασαν από τη λεπίδα και κόπηκαν, λόγω άγνοιας. Δεν διαθέτουν σίδερο. Τα ακόντιά τους είναι κάτι καλάμια χωρίς σιδερένια αιχμή, ενώ μερικά έχουν στην άκρη ένα δόντι ψαριού και άλλα τα έχουν κάνει μυτερά με διάφορους τρόπους. Είναι γενικά ψηλοί, ωραίοι και με καλές αναλογίες. Είδα μερικούς που είχαν σημάδια από τραύματα στο σώμα τους, και με νοήματα τους ρώτησα πώς τα έπαθαν. Μου έδωσαν να καταλάβω ότι είχαν έρθει άνθρωποι από άλλα κοντινά νησιά, με σκοπό να τους αιχμαλωτίσουν, και εκείνοι αμύνθηκαν, υπερασπιζόμενοι τους εαυτούς τους. Τότε πίστεψα, και ακόμα το πιστεύω, ότι έρχονται εδώ από την ηπειρωτική χώρα για να τους πάρουν για σκλάβους, Θα πρέπει να γίνονται καλοί υπηρέτες και εύστροφοι, διότι παρατηρώ πως μαθαίνουν πολύ γρήγορα όσα τους λέμε, και πιστεύω ότι εύκολα θα γίνουν χριστιανοί, καθώς μου δίνουν την εντύπωση πως δεν έχουν κάποια πίστη. Με τη θέληση του Κυρίου μας, όταν έρθει η ώρα της επιστροφής, θα φέρω μαζί μου έξι από αυτούς στην Αυτού Υψηλότητά Σας για να μάθουν τη γλώσσα μας. Σε αυτό το νησί, δεν είδα κανένα άγριο ζώο, πλην των παπαγάλων.
Μετά κολύμπησαν μέχρι τις βάρκες των καραβιών μας, όπου βρισκόμαστε, και μας έφεραν παπαγάλους και μεγάλα κουβάρια βαμβακερό νήμα, καθώς και ακόντια και πολλά άλλα, που εμείς τα ανταλλάξαμε χαρίζοντάς τους μικρές γυάλινες χάντρες και κουδουνάκια. Στην πραγματικότητα, τα δέχτηκαν όλα και τα πρόσφεραν όλα με καλή διάθεση, αλλά εμένα μου φάνηκε πως πρόκειται για ανθρώπους στερημένους από τα πάντα. Όλοι κυκλοφορούν γυμνοί, όπως τους γέννησε η μητέρα τους, το ίδιο και οι γυναίκες, αν και είδα μόνο μία πολύ νεαρή κοπέλα. Όλοι αυτοί που είδαμε ήταν νεαρής ηλικίας και δεν αντίκρισα ούτε έναν πάνω από τριάντα χρονών· ήταν όλοι πολύ καλοφτιαγμένοι, με πολύ ωραία σώματα και όμορφα πρόσωπα. Τα μαλλιά τους είναι άγρια, σχεδόν σαν τις τρίχες της ουράς του αλόγου, και κοντά· τα χτενίζουν ίσια μέχρι τα φρύδια, εκτός από μερικές τούφες πίσω, που τις αφήνουν μακριές και δεν τις κόβουν ποτέ. Μερικοί είναι βαμμένοι μαύροι, ενώ κανονικά έχουν το χρώμα των ανθρώπων στα Κανάρια, δηλαδή ούτε μαύροι ούτε λευκοί, μερικοί βάφονται λευκοί, μερικοί κόκκινοι και άλλοι σε όποιο χρώμα βρουν. Ορισμένοι ζωγραφίζουν τα πρόσωπά τους, άλλοι ολόκληρο το σώμα τους, μερικοί μόνον τα ματιά και κάποιοι άλλοι τη μύτη τους. Δεν φέρουν όπλα, εξάλλου ούτε καν τα γνωρίζουν, γιατί όταν τους έδειξα σπαθιά τα έπιασαν από τη λεπίδα και κόπηκαν, λόγω άγνοιας. Δεν διαθέτουν σίδερο. Τα ακόντιά τους είναι κάτι καλάμια χωρίς σιδερένια αιχμή, ενώ μερικά έχουν στην άκρη ένα δόντι ψαριού και άλλα τα έχουν κάνει μυτερά με διάφορους τρόπους. Είναι γενικά ψηλοί, ωραίοι και με καλές αναλογίες. Είδα μερικούς που είχαν σημάδια από τραύματα στο σώμα τους, και με νοήματα τους ρώτησα πώς τα έπαθαν. Μου έδωσαν να καταλάβω ότι είχαν έρθει άνθρωποι από άλλα κοντινά νησιά, με σκοπό να τους αιχμαλωτίσουν, και εκείνοι αμύνθηκαν, υπερασπιζόμενοι τους εαυτούς τους. Τότε πίστεψα, και ακόμα το πιστεύω, ότι έρχονται εδώ από την ηπειρωτική χώρα για να τους πάρουν για σκλάβους, Θα πρέπει να γίνονται καλοί υπηρέτες και εύστροφοι, διότι παρατηρώ πως μαθαίνουν πολύ γρήγορα όσα τους λέμε, και πιστεύω ότι εύκολα θα γίνουν χριστιανοί, καθώς μου δίνουν την εντύπωση πως δεν έχουν κάποια πίστη. Με τη θέληση του Κυρίου μας, όταν έρθει η ώρα της επιστροφής, θα φέρω μαζί μου έξι από αυτούς στην Αυτού Υψηλότητά Σας για να μάθουν τη γλώσσα μας. Σε αυτό το νησί, δεν είδα κανένα άγριο ζώο, πλην των παπαγάλων.
Ο Χάρτης της Περιοχής
Το Βιβλίο
