απόσπασμα: μεταφρασμένο από άρθρο ανταποκρίτριας της Daily Telegraph στο Γιοχάνεσμπουρκ (Απρίλιος 2015)
Ο τελευταίος αρσενικός βόρειος λευκός ρινόκερος στον κόσμο έχει τεθεί υπό 24ωρη ένοπλη φρούρηση στα πλαίσια της προστασίας θηραμάτων στην Κένυα, λόγω ανησυχίας ότι θα μπορούσε να γίνει στόχος λαθροθήρων.
Ο Σουδάν και τα δύο θηλυκά, που τον συντροφεύουν στον δρυμό Ολ Πετζέτα (Ol Pejeta) της Κένυας, είναι τα τρία από τα πέντε μέλη του σπάνιου υποείδους λευκών ρινόκερων που απομένουν παγκοσμίως, και τα μόνα που ζουν σε σχετική ελευθερία, μιας και τα άλλα δύο βρίσκονται σε ζωολογικούς κήπους.
Και στους τρεις ρινόκερους έχουν προσαρμοστεί ραδιοπομποί και τα κέρατά τους έχουν αφαιρεθεί σε μια προσπάθεια να αποτραπούν οι λαθροκυνηγοί, οι οποίοι έχουν σκοτώσει εκατοντάδες ρινόκερους σε όλη την Αφρική τα τελευταία χρόνια, λόγω της ζήτησης για τα κέρατά τους στην Ασία, τα οποία βλακωδώς θεωρούνται πως έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.
«Με την αυξανόμενη ζήτηση για κέρατο ρινόκερου και ελεφαντόδοντο, αντιμετωπίζουμε πολλές λαθροθηρικές απόπειρες, και ενώ καταφέρνουμε να αντεπεξέλθουμε σε μεγάλο αριθμό από αυτές, εν ώρα καθήκοντος συχνά βάζουμε τη ζωή μας σε κίνδυνο» είπε σε μια συνέντευξη στο βρετανικό περιοδικό "Ο Κόσμος των Ζώων" ένας από τους φύλακες του Σουδάν, ο Σίμορ Ιρούνγκου (Simor Irungu).
Η Νότια Αφρική έχει σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης λαθροθηρίας ρινόκερου, με περισσότερα από 1.000 θύματα στα καταφύγια θηραμάτων της τον περασμένο χρόνο. Στην Κένυα, όπου ο πληθυσμός είναι μικρότερος, συνολικά 54 ρινόκεροι σκοτώθηκαν από λαθροκυνηγούς κατά την ίδια περίοδο, μαζί με πολύ περισσότερους ελέφαντες που σκοτώθηκαν για το ελεφαντόδοντό τους.
Η ζήτηση για κέρατο ρινόκερου, το οποίο αποτελείται από κερατίνη – όπως και τα μαλλιά ή τα νύχια –, έχει εκτοξευθεί στα ύψη τα τελευταία χρόνια, κυρίως εξαιτίας της ασιατικής αγοράς, όπου το κέρατο σε σκόνη αποτιμάται για τις δήθεν θεραπευτικές του ιδιότητες.
Ο βόρειος λευκός ρινόκερος [σημ.: υποείδος του λευκού ή πλατύρρινου ρινόκερου] είναι ο σπανιότερος του είδους και τον Δεκέμβριο [του 2014] ο θάνατος ενός 44χρονου μέλους του, ονόματι Ανγκαλίφου (Angalifu), τον έχει φέρει ακόμα πιο κοντά στην εξαφάνιση.
Οι επιστήμονες λένε ότι υπάρχουν πλέον πολύ περιορισμένες πιθανότητες να γεννηθούν άλλοι ρινόκεροι, αλλά η όποια ελπίδα στηρίζεται στον Σουδάν και στις δυο θηλυκές του, οι οποίες μεταφέρθηκαν στην Κένυα το 2009 από τον ιδιοκτήτη τους, έναν ζωολογικό κήπο της Τσεχίας, με την ελπίδα ότι ίσως μια μέρα αναπαραχθούν.
 |
| Η μεταφορά των τεσσάρων βόρειων λευκών ρινόκερων στο Ολ Πετζέτα πηγή |
[σημείωση]: Το 1975 ο ζωολογικός κήπος του Ντβουρ Κραλοβέ (Dvůr Králové Zoo) στην Τσεχία είχε πάρει έξι βόρειους λευκούς απ΄ το νότιο Σουδάν. Ο Σουδάν, τριών ετών τότε, ήταν ένας απ΄ αυτούς. Είναι οι μόνοι που κατάφεραν να αναπαραχθούν σε συνθήκες αιχμαλωσίας.
Τον Δεκέμβριο του 2009, σε ηλικίά 38 ετών, ο Σουδάν μεταφέρθηκε στην Κένυα μαζί με άλλους τρεις, που είχαν εντωμεταξύ γεννηθεί στην Τσεχία, – έναν ακόμη αρσενικό (τον Σούνι, 29 ετών) και δύο θηλυκές (την Φάτου, 9 ετών και την Νάτζιν, 20 ετών). Τον Οκτώβριο του 2014 ο Σούνι πέθανε από φυσικά αίτια.
Στο Ντβουρ Κραλοβέ παραμένει ένα θηλυκό γεννημένο σε αιχμαλωσία το 1983, η Ναμπίρε.
Ο Ανγκαλίφου, που αναφέρεται στο άρθρο, ήταν ένας άλλος βόρειος λευκός στο ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο στην Καλιφόρνια. Σήμερα απομένει εκεί μόνο ένα ηλικιωμένο θηλυκό, η Νόλα.
