Γέφυρες

περιοχή: Ομοσπονδία Βοσνίας-Ερζεγοβίνης & Ρεπούμπλικα Σρπσκα
απόσπασμα: μεταφρασμένο από ταξιδιωτικό ρεπορτάζ τής Γκάρντιαν (Απρίλιος 2012)

πηγή

[...]
Στα βοσνιακά σύνορα βρισκόταν το Βίσεγκραντ (Višegrad), το σκηνικό τής νουβέλας τού Άντριτς [1]. Φαινόταν ήσυχο στη λιακάδα, με τις έντεκα αψίδες τής γέφυρας του Μεχμέτ Πασά Σοκόλοβιτς (Mehmed Pasa Sokolovic) να περνούν τα πρασινογάλαζα νερά τού Δρίνου. Όμως η ιστορία του είναι βίαιη από την αρχή τής λειτουργίας τής γέφυρας το 1571 υπό οθωμανική κυριαρχία – με δολιοφθορείς να εκτελούνται επί τόπου – μέχρι την αυστρο-ουγγρική κατάκτηση και τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Το βιβλίο τού Άντριτς βγήκε το 1945, όμως ο διάβολος ήταν αποφασισμένος να ρίξει κι άλλη φρίκη στο Βίσεγκραντ. Τον Μάιο του 1992 η πόλη υπέστη «μια από τις πιο ολοκληρωτικές και αδίστακτες εθνοκαθάρσεις τής βοσνιακής διαμάχης», με περισσότερους από 3.000 Βόσνιους (μουσουλμάνους) νεκρούς – πολλοί απ΄ αυτούς σκοτώθηκαν σε αυτή τη γέφυρα και τα σώματά τους πετάχτηκαν στο ποτάμι. Αν και ωραιοποιημένη από τους (Σέρβους) ξεναγούς μας, αποτελούσε μια ωμή υπενθύμιση ότι αυτό το ταξίδι είχε να κάνει με κάτι πέρα από την ομορφιά τής υπαίθρου.