απόσπασμα: μεταφρασμένο από την ιστοσελίδα τού περιοδικού ‘Barcelona Metropolitan’ (2006)
![]() |
| πηγή |
Το Πάρκο τού Λαβύρινθου της Όρτα (Parc del Laberint d'Horta), στο βόρειο άκρο τής πόλης, είναι στη Βαρκελώνη ό,τι και η Αλάμπρα στη Γρανάδα ˙ ένα εκπληκτικό βασιλικό κτήμα περιτριγυρισμένο από μια εξαίσια εναλλαγή από κήπους και κρήνες. Το νερό είναι βασικό στοιχείο τού κήπου και απαντάται παντού με διαφορετικές μορφές – καταρράκτες, ρυάκια, λιμνούλες και κανάλια – και αρδεύει το αυτοφυές πευκοδάσος περιμετρικά τού πάρκου. Οι κήποι – οι μαυριτανικές αψίδες και οι βραχώδεις κόγχες με τις αρχαιοελληνικές θεότητες – εκθέτουν με εκλεκτικισμό πινελιές αραβικής, μεσογειακής, νεοκλασικής και ρομαντικής τεχνοτροπίας.
Το Πάρκο τού Λαβύρινθου, ο παλαιότερος κήπος τής Βαρκελώνης έκτασης μεγαλύτερης των 70 στρεμμάτων, έχει μια μακρά ιστορία. Είναι ένα από τα εναπομείναντα πειστήρια της χλιδής τής ισπανικής μοναρχίας στην Καταλωνία. Το 1791 ο Αντόνι Δεσβάλς (Antoni Desvalls), μαρκήσιος των Λουπία (Llupià) και Αλφαρράς (Alfarràs), άρχισε να διαμορφώνει την έκταση του τότε κτήματός του στα περίχωρα της πόλης. Το πάρκο έχει και σήμερα πολλά ίχνη τού ειδυλλιακού τρόπου ζωής τού μαρκήσιου, συμπεριλαμβανομένου ενός μνημείου φτιαγμένου σε ανάμνηση ενός μεγαλοπρεπούς απογεύματος που πέρασε συντροφιά με τον ανιψιό τού βασιλέα και της νέας του συζύγου.
Ο λαβύρινθος, μια σειρά από φυτοφράχτες ύψους δύο μέτρων, που συνδέονται μεταξύ τους σε δαιδαλώδεις διαδρόμους, αποτελεί το κεντρικό στοιχείο τού πάρκου. Το σχέδιο του πράσινου λαβύρινθου αναπαράγει όμορφα τον αυθεντικό μύθο του. Στην είσοδό του ο επισκέπτης βρίσκει ένα κλασικό ανάγλυφο, που εμφανίζει τον Μίνωα να υποδέχεται τον Θησέα που φτάνει στην Κρήτη στην αποστολή του να εισέλθει στον λαβύρινθο και να σκοτώσει τον ένοικό του, τον ανθρωποφάγο Μινώταυρο – ένα τέρας μισό ταύρος, μισό άνθρωπος. Ο Θησέας στη συνέχεια ερωτεύεται την κόρη τού Μίνωα, Αριάδνη. Σαν κι αυτόν, ο επισκέπτης τού λαβύρινθου, για να βγει νικητής, ακολουθεί τη σωστή διαδρομή προς το κέντρο τού λαβύρινθου όπου βρίσκει τον έρωτα – αναπαριστάται με ένα άγαλμα του θεού Έρωτα – και στη συνέχεια προσεκτικά ξαναγυρνά απ΄ τον ίδιο δρόμο για να βγει έξω.
Όμως μια λάθος στροφή κατά την επιστροφή από το κέντρο μπορεί να οδηγήσει σε μια άλλη έξοδο του λαβύρινθου και στον αέναο ανεκπλήρωτο έρωτα – αναπαριστάται από το γλυπτό της Ηχούς, της νύμφης των δασών, η οποία ερωτεύτηκε απελπισμένα τον Νάρκισσο, που ήταν ανίκανος να ανταποδώσει τα αισθήματα σε αυτή ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο πέραν του εαυτού του.
Κοντά στον λαβύρινθο βρίσκεται ένας ναός της Αριάδνης ˙ ένας μικρός ναός με θόλο, που στέκεται σε κολώνες τοσκανικού ρυθμού, και ο οποίος στεγάζει ένα άγαλμά της σε φυσικό μέγεθος [σημ.: προς τα δυτικά, στην άλλη πλευρά τής βεράντας, ένα παρόμοιο κτίσμα είναι αφιερωμένο στη Δανάη, που συνέλαβε τον γιο της, Περσέα, από τον Δία μεταμορφωμένο σε βροχή].
Στα μέσα τού 19ου αιώνα οι διάδοχοι του μαρκήσιου επέκτειναν το πάρκο με έναν ρομαντικό κήπο. Η επέκταση του πάρκου έγινε με λιγότερη τάξη και περισσότερη ποικιλία – σε φυτά, μεγάλα δέντρα με πυκνό φύλλωμα και έναν καταρράκτη, που μοιάζει φυσικός –, και δίνει περισσότερο την αίσθηση μιας εξωραϊσμένης δασικής έκτασης παρά ενός βασιλικού κήπου. Είναι η πιο κατάλληλη περιοχή τού πάρκου για απομόνωση και περισυλλογή και ίσως το ιδανικότερο μέρος για να ξεμοναχιαστούν ερωτευμένοι ή οποιοσδήποτε θέλει να απομονωθεί – σύμφωνα με το ενημερωτικό φυλλάδιο του πάρκου, που εκδίδει η Δημοτική Αρχή για τα Πάρκα και τους Κήπους, μια μοναχική καλόγρια κάποτε βρήκε καταφύγιο σε μια μικρή καλύβα εκεί.
Σε ένα τμήμα τού κήπου, πάνω από τον ρομαντικό κήπο, βρίσκεται ένα χαριτωμένο κανάλι γεμάτο κύκνους και πάπιες και ένα γραφικό γεφυράκι. Το κανάλι ήταν μέρος ενός ευφυούς αρδευτικού συστήματος, που κατασκευάστηκε το 1853 και συνέδεε τον καταρράκτη, τα σιντριβάνια, τα ρυάκια και τις λιμνούλες σε δίκτυο, ούτως ώστε να μην σπαταλάται νερό. Πάνω από το κανάλι ένα τετραγωνικό, νεοκλασικό περίπτερο με μια πισίνα αποτελεί το ψηλότερο επίπεδο του πάρκου. Το περίπτερο ήταν ο κύριος χώρος κοινωνικών εκδηλώσεων και διακοσμείται από όμορφες ζωοφόρους με αναφορές στην Ελληνική και Ρωμαϊκή μυθολογία. Η πισίνα χρησιμεύει ως δεξαμενή νερού, που αρδεύει τους κήπους χαμηλότερα.
Το πάρκο προσφέρεται για μια σπουδαία, ημερήσια απόδραση από τους δρόμους τής πόλης, ένα ήσυχο, χαλαρωτικό μέρος για να 'αποσυνδεθείς'.
Ο Χάρτης της Περιοχής
Το Άρθρο
σημείωση: Ο λαβύρινθος και η βεράντα τού πάρκου χρησιμοποιήθηκαν σε σκηνή τής ταινίας "Το Άρωμα – η Ιστορία ενός Δολοφόνου" (Perfume: The Story of a Murderer, 2006) του γερμανού σκηνοθέτη Τομ Τίκβερ (Tom Tykwer).

