Γιατί όχι; Αφού είμαι Έλληνας.

περιοχή: Τασκένδη, Ουζμπεκιστάν
απόσπασμα: Σεραφείμ Φυντανίδης, Απόδραση σε Τέσσερις Ηπείρους (1982)

πηγή

   Είναι ένα από τα μεγαλεία αυτού του λαού να μπορεί να επιβιώνει, να προκόβει και να διατηρεί την ελληνικότητά του σε όποιο μέρος της Γης κι αν βρίσκεται.

   Καθώς μπαίνουμε στο ταξί για να πάμε στο αεροδρόμιο, ο ταξιτζής  απαντάει ελληνικά στην «καλημέρα» που από συνήθεια του λέμε:

— Έλληνας κι εσύ;

— Έλληνας, απαντάει. Περίεργο σας φαίνεται;

Το Τολέδο στην Καταιγίδα

περιοχή: Τολέδο, Καστίλλη-Λα Μάντσα, Ισπανία
απόσπασμα: Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας - Ισπανία (1926)

πηγή

   Το Τολέδο το είχα στο νου μου όπως το είχε ζωγραφίσει ο Γκρέκο μέσα στην καταιγίδα: Αψηλό, ασκητικό, μαστιζόμενο από λάμψεις απότομες, κι η σαΐτα της περίφημης γοτθικής του Μητρόπολης, η σαΐτα της ψυχής του

Μια Καρδιά Ορθή

περιοχή: Πυραμίδες της Γκίζας, Αίγυπτος
απόσπασμα: Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας - Αίγυπτος (1927)

πηγή

   Είναι μια καρδιά ορθή, σαν έρθει η ώρα της ! Τέτοια μου αποκαλύφτηκε η Σφίγγα, όταν, λίγο πιο πέρα από τις πυραμίδες, την αντίκρισα σήμερα για πρώτη φορά.
   Πελεκημένη σε κίτρινο βράχο, τεράστια, ανασηκώνει το κεφάλι πάνου από την άμμο, κατά την ανατολή, με αγωνία, σα να μάχεται να διακρίνει, πρώτη αυτή, τον ήλιο. Χτες είχε πεθάνει και κατέβηκε στη σκιά, και σήμερα τον προσδοκά ν' αναστηθεί, ν' ανασηκωθεί παντοδύναμος από τη Λιβυκήν έρημο και να ζεστάνει τις καρδιές των φυτών και των ανθρώπων.

Απαγορεύεται το Σκαρφάλωμα

περιοχή: Πυραμίδες της Γκίζας, Αίγυπτος
απόσπασμα: Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας - Αίγυπτος (1927)

πηγή

   Ένας όμιλος Αμερικάνοι στοιχημάτισε μ' ένα φελάχο. Αν ανεβεί και κατεβεί τη μεγάλη πυραμίδα σε έξι λεφτά, θα του δώσουν μισή λίρα. Ο δυστυχής φελάχος, λιγνός, πεινασμένος, ορμά και σκαρφαλώνει απελπισμένα τους μεγάλους ογκόλιθους, πότε φαίνεται να πηδά, πότε να εξαφανίζεται, φτάνει τέλος στην κορφή, και χύνεται πάλι ευθύς κάτου κατρακυλώντας και κατεβαίνει.

Σύνοδος Κορυφής

περιοχή: κορυφή Αγ. Αικατερίνη, Όρος Σινά, Αίγυπτος
απόσπασμα: Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας - Σινά (1927)

πηγή

   Καθόμαστε στην υψηλότερη κορυφή της σιναΐτικης οροσειράς, στο εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης (2646 μέτρα). Μαζί μας σήμερα είναι κι ο πάτερ Μωυσής.
   Ήλιος λαμπρός, κάτω, έως την άκρη του ματιού, όλη η Πετραία Αραβία αχνίζει.
   Ο πάτερ Μωυσής—λιγνός, κοντός, ευλύγιστος Καρπενησιώτης—είναι εδώ κυρίαρχος. Αυτός έκαμε το δρόμο ως την κορυφή, αυτός στερέωσε το μικρό αυτό εκκλησάκι, που καθόμαστε τώρα στα πεζούλια του, αυτός επιμελείται το μικρό ξενώνα, έφερε παπλώματα, κάρβουνα, τροφές, εικονίσματα, ρακή.
   Βράζει το φαΐ, ψήνουνται στη θράκα δυο πέρδικες που σκοτώσαμε στο δρόμο, ο αγαπημένος μας Βεδουίνος, ο Φεράγγης, σκύβει, συμπαίνει τη φωτιά, το λιγνό του σώμα τινάζεται λυγερό, δυνατό, νεαρότατο. Ο Καλμούχος σημαδεύει σ' ένα κομμάτι χαρτί τις γραμμές των βουνών, κι από πάνω του, τυλιμένος σε μιαν πατανία, σκύβει με απληστία ο Παχώμιος και κοιτάζει.
   Αρχίζουν και μυρίζουν οι πέρδικες, στριγμωνόμαστε στο πεζούλι, περιμένουμε. Κρύο και πείνα και χαρά μεγάλη.

Ο Μέγας Ίσκιος

περιοχή: Κάστρο Κυλλήνης, Ηλεία, Ελλάδα
απόσπασμα: Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας - Μοριάς (1937)

πηγή

Κατέβηκα στη θάλασσα, στο αιώνιο στοιχείο της Ελλάδας, κολύμπησα, ξάπλωσα στις πέτρες, άκουγα μακριά το βουητό του ανθρώπινου κοπαδιού και κοίταζα πέρα κατά τη Ζάκυνθο, πιο πέρα ακόμα, κατά τη μυστική πατρίδα μας, την Ιθάκη.

Αέτωμα Κενταυρομαχίας

περιοχή: Αρχαία Ολυμπία, Ηλεία, Ελλάδα
απόσπασμα: Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας - Μοριάς (1937)

πηγή

   Ανεβαίνω το μικρό λόφο του Μουσείου, βιάζουμαι να δω τα δυο εξαίσια αετώματα που απόμειναν και τους άθλους του Ηρακλή και τον Ερμή του Πραξιτέλη. Βιάζουμαι, σα να φοβούμαι πως θα έχουν και τ' απομεινάρια αυτά καταπιωθή από το χώμα. Θαρρείς κι ο υψηλός μόχθος του ανθρώπου παραβαίνει, τους απάνθρωπους αιώνιους νόμους. Η ζωή μας κι η προσπάθειά μας έτσι αποκτούν ηρωική τραγική ένταση. Δεν έχουμε παρά μια μονάχα στιγμή στη διάθεσή μας· ας κάμουμε τη στιγμήν αυτή αιωνιότητα· άλλη αθανασία δεν υπάρχει.