Τάξη Στο Χάος

περιοχή: Καλκούτα, Δυτική Βεγγάλη, Ινδία
απόσπασμα: μεταφρασμένο από ταξιδιωτικό ρεπορτάζ του BBC (Σεπτέμβριος 2015)

πηγή

Πρωτοπάτησα σε ινδικό έδαφος κάπου 20 χρόνια πριν, αποφασισμένος να αλλάξω το μέρος. Δεν ήθελα βέβαια να αλλάξω τα πάντα στην Ινδία · μόνο αυτά που έβρισκα υπερβολικά δυσάρεστα : τον αγώνα για επιβίωση στις στάσεις των λεωφορείων και τους σταθμούς των τρένων, την ακανόνιστη οδήγηση, την έλλειψη ακρίβειας στα συμφωνημένα ραντεβού, τις επιφυλακτικές απαντήσεις που είναι περισσότερο αρνήσεις παρά καταφάσεις, Αποφασισμένος να τα αλλάξω όλα αυτά, έβλεπα τον εαυτό μου σαν Μεταρρυθμιστή και ανέλαβα την αποστολή μου με το ζήλο ενός αφελή και πεπλανημένου.

Ψηλά Πατώματα

περιοχή: Μανχάταν, πόλη της Νέας Υόρκης, Η.Π.Α.
απόσπασμα: μεταφρασμένο βίντεο-ρεπορτάζ των New York Times (Οκτώβριος 2014)

πηγή

Συνηθίστε αυτή τη θέα. Πρόκειται να την ξαναδείτε πολλές φορές σε ταινίες με υπερήρωες μόλις την ανακαλύψει το Χόλυγουντ. Εναλλακτικά, μπορείτε ν’ αγοράσετε ένα ρετιρέ σε αυτή τη νέα πολυκατοικία για 80 και κάτι εκατομμύρια

Φιλοδοξία ή Ματαιοδοξία ;

περιοχή: Αστάνα, Καζακστάν
απόσπασμα: μεταφρασμένο άρθρο της ιστοσελίδας του CNN (Ιούλιος 2012)

πηγή

Η πρωτεύουσα του Καζακστάν έχει κάτι από οφθαλμαπάτη. Λίγα υπάρχουν σε ακτίνα 1.200 χιλιομέτρων από την πόλη πέρα από λίγες επαρχιακές κωμοπόλεις διασκορπισμένες πάνω στη μεγαλύτερη στέπα του κόσμου – μια επίπεδη, άδεια λειμώνια έκταση. Από αυτό το κενό ανυψώνεται μια μάζα από παράξενες φουτουριστικές κατασκευές. Η πιο πρόσφατη από αυτές είναι το σχεδιασμένο από τον Νόρμαν Φόστερ, Χαν Σάτυρ, ένα εμπορικό κέντρο που διπλώνεται σαν το μεγαλύτερο αντίσκηνο του κόσμου.
   Ο Φόστερ ήταν επίσης ο αρχιτέκτονας του Παλατιού της Ειρήνης και Συμφιλίωσης, μια γυάλινη πυραμίδα 60 μέτρων. Υπάρχει επίσης το Κεντρικό Μέγαρο Μουσικής, το οποίο από ψηλά μοιάζει με μπουμπούκι, ένα κτήριο τσίρκου σε σχήμα ιπτάμενου δίσκου, ένα προεδρικό μέγαρο σχεδιασμένο να αναπαράγει στοιχεία του Λευκού Οίκου, και το Μπαϊτερέκ, ένας πύργος ύψους 100 μέτρων, που έχει παρομοιαστεί με γιγάντιο γλειφιτζούρι.
   Παρ΄ όλα αυτά μόλις 15 χρόνια πριν η πόλη ουσιαστικά δεν υπήρχε καν.

Πορεία Ανεξαρτησίας

περιοχή: πολιτεία Γκουτζαράτ, Ινδία
απόσπασμα: μεταφρασμένο άρθρο τής ιστοσελίδας "Voice of India"

σημείωση: «Οι επερχόμενες γενιές ίσως με δυσκολία θα πιστέψουν ότι ένας άνθρωπος σαν κι αυτόν περπάτησε, με σάρκα και οστά, ποτέ στη Γη.»
— Άλμπερτ Αϊνστάιν

πηγή

Γεννημένος με το όνομα Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι στις 2 Οκτωβρίου του 1869, ο Γκάντι επιρρέασε τόσο έντονα ώστε τα ιδανικά του να έχουν αγγίξει κάθε ζωή σε όλη την υφήλιο. Απηχώντας το, ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Ινδία, έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών του Μουσείου Γκάντι στη Μουμπάι : «Ο Μαχάτμα Γκάντι είναι ένας ήρωας, όχι μόνο για την Ινδία, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο.»

Κρυμμένοι Ορίζοντες

περιοχή: Λάσα, Αυτόνομη Περιφέρεια Θιβέτ, Κίνα
απόσπασμα: μεταφρασμένο από την αγγλική έκδοση του βιβλίου "Επτά Χρόνια Στο Θιβέτ" του Χάινριχ Χάρρερ (Ιανουάριος 1946)

σημείωση: Το 1939 ο Αυστριακός πρωταθλητής και ορειβάτης Χάινριχ Χάρρερ βρισκόταν στο Κασμίρ ως μέλος ορειβατικής αποστολής με επικεφαλής τον Πέτερ Αουφσνάιντερ. Όταν ξέσπασε ο Β′ Παγκόσμιος Πόλεμος συνελήφθησαν και στάλθηκαν σε βρετανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στη βόρεια Ινδία. Κατάφεραν να αποδράσουν την άνοιξη του ’44 και, μετά από περιπέτειες ετών στο Νεπάλ και το Θιβέτ, να φτάσουν στη Λάσα.

Ήταν 15 Ιανουαρίου του 1946 όταν ξεκινήσαμε την τελευταία μας πορεία. Από το Τόλουνγκ [σημ.: δήμος που φτάνει μέχρι τα δυτικά προάστια της Λάσα] μπήκαμε στην πλατιά κοιλάδα του Κυιτσού [σημ.: ποταμός Κυι, ή αλλιώς ποταμός Λάσα]. Πήραμε μια στροφή και αντικρίσαμε να αστράφτουν στο βάθος οι χρυσές σκεπές τής Ποτάλα, της χειμερινής κατοικίας του Δαλάι Λάμα και το πιο φημισμένο έμβλημα της Λάσα. Αυτή η στιγμή μάς αποζημίωσε για πολλά. Αισθανθήκαμε την ανάγκη να πέσουμε στα γόνατα σαν προσκυνητές και να αγγίξουμε το έδαφος με το μέτωπό μας. Από τότε που αφήσαμε το Κυιρόνγκ [σημ.: βρίσκεται στο νομό Σιγκατσέ κοντά στα σύνορα με το Νεπάλ], είχαμε καλύψει πάνω από εξακόσια μίλια με το όραμα αυτής της θρυλικής πόλης πάντα στη φαντασία μας. Είχαμε περπατήσει για εβδομήντα μέρες και ξεκουραστεί για μόλις πέντε. Αυτό σήμαινε έναν ημερήσιο μέσο όρο περίπου δέκα μιλίων. Σαράντα πέντε μέρες από το ταξίδι μας δαπανήθηκαν στο πέρασμα του Τσανγκθάνγκ [σημ.: υψίπεδο με κλίμα σχεδόν αρκτικό λόγω μεγάλου υψόμετρου] – μέρες γεμάτες κακουχίες και ασταμάτητο αγώνα με το κρύο, την πείνα και τον κίνδυνο. Τώρα όλα αυτά είχαν ξεχαστεί, καθώς ατενίζαμε τα χρυσαφένια ακρωτήρια – έξι ακόμα μίλια και φτάναμε στον στόχο μας.

Κέντρο του Κόσμου

περιοχή: Κούσκο, Περού
απόσπασμα: μεταφρασμένο από την έκδοση στα αγγλικά τού βιβλίου "Ημερολόγια Μοτοσικλέτας" του Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα (Απρίλιος 1952)

σημείωση: Ο νεαρός Τσε, μαζί με το φίλο του, Αλμπέρτο Γρανάδο, ανακαλύπτει την Νότια Αμερική σε ένα ταξίδι καθοριστικό για την μετέπειτα πορεία του.

πηγή

Η λέξη που περιγράφει τελειότερα την πόλη του Κούσκο είναι «υποβλητικό». Αιθέρια σκόνη, μιας άλλης εποχής, κατακάθεται στους δρόμους της και σηκώνεται σαν το αναταραγμένο κατακάθι μιας λασπώδους λίμνης όταν αγγίξεις τον πυθμένα της. Όμως υπάρχουν δύο ή τρία Κούσκο, ή καλύτερα, δύο ή τρεις

Η Μαγεία του Μαρόκου

περιοχή: Μαρακές, Μαρόκο
απόσπασμα: μεταφρασμένο από ταξιδιωτικό άρθρο του Πωλ Μπόουλς (Φεβρουάριος 1963)

σημείωση: Ο συγγραφέας του μυθιστορήματος "Τσάι στη Σαχάρα" ταξιδεύει στο ηπειρωτικό Μαρόκο σε αναζήτηση μουσικών θεμάτων προς ηχογράφηση για την Βιβλιοθήκη τού Αμερικανικού Κογκρέσου.

πηγή

Το Μαρακές είναι μια πόλη μεγάλων αποστάσεων, επίπεδη σαν ταψί. Όταν φυσά ο άνεμος η ροδαλή σκόνη τής πεδιάδας σηκώνεται στον ουρανό κρύβοντας τον ήλιο και ολόκληρη η πόλη, βαμμένη με την απόχρωση της ροδαλής γης πάνω στην οποία στέκεται, λάμπει κατακόκκινη στο κατακλυσμιαίο φως. Τη νύχτα, από κάποιο παράθυρο αυτοκινήτου, δε φαίνεται να διαφέρει από μια απ’ τις δικές μας Δυτικές πόλεις : φώτα δρόμων πολλών χιλιομέτρων που απλώνονται σε ευθείες γραμμές κατά μήκος τής πεδιάδας. Μόνο τη μέρα βλέπεις ότι τα περισσότερα απ΄ αυτά τα φώτα δε φωτίζουν τίποτα περισσότερο από κενές εκτάσεις με φοινικόκηπους και έρημο.
   Με την πάροδο των ετών, οι παρυφές της Μεδίνα έγιναν προσβάσιμες στα αυτοκίνητα και τις άμαξες – από τις οποίες υπάρχουν ακόμα πολλές –, αλλά πρέπει κάποιος να είναι τολμηρός για να οδηγήσει το αυτοκίνητό του μέσα στο λαβύρινθο φιδωτών σοκακιών γεμάτων από αχθοφόρους, ποδήλατα, καρότσια, γαϊδούρια και πεζούς. Άλλωστε, ο μόνος τρόπος για να δει κανείς τα πάντα στη Μεδίνα είναι περπατώντας. Για να είσαι πραγματικά παρών πρέπει να έχεις τα πόδια σου στη σκόνη και να νιώσεις τη ζεστή, σκονισμένη μυρωδιά των πλίθινων τοίχων κοντά στο πρόσωπό σου.

Όταν Σκοτώνουν τις Προκαταλήψεις

περιοχή: Μονρόεβιλ, Κομητεία Μονρόε, Αλαμπάμα, Η.Π.Α.
απόσπασμα: μεταφρασμένο από ταξιδιωτικό ρεπορτάζ του BBC (Ιούλιος 2015)

πηγή

Η Νέλλη Χάρπερ Λη (Nelle Harper Lee) γεννήθηκε, μεγάλωσε και μάλλον θα πεθάνει στο μικρό Μονρόεβιλ της Αλαμπάμα. Παρά τη δόξα και τον παγκόσμιο θαυμασμό που ακολούθησε τη δημοσίευση του πρώτου της μυθιστορήματος – με πωλήσεις πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα, ένα βραβείο Πούλιτζερ, μια κινηματογραφική μεταφορά που σάρωσε τα Όσκαρ – η κυρία Λη, που χώρισε τη ζωή της κατοικώντας στην πόλη της Νέας Υόρκης, έχει επιστρέψει να ζήσει μόνιμα σε μια κωμόπολη με 7.000 κατοίκους, πάνω από δυο ντουζίνες εκκλησίες και ένα και μοναδικό, φημισμένο δικαστήριο. Από μόνη της φέρνει περίπου 30.000 επισκέπτες απ΄ όλο τον κόσμο στο Μονρόεβιλ ετησίως. Ο αριθμός είναι μεγαλύτερος από τους μόνιμους κάτοικους ολόκληρης της κομητείας. Και με τη συνέχεια του βιβλίου [σημ.: ο τίτλος του είναι "Go Set A Watchman", φράση από την Παλαιά Διαθήκη (Ησαΐας, 21,6)] – πιθανώς το εκδοτικό γεγονός του 2015 – ο αριθμός αυτός σίγουρα θα αυξηθεί.
   Όπως όλα τα προσκυνήματα, η Αλαμπάμα τής Χάρπερ Λη είναι ένα απ΄ τα πιο απαιτητικά. Προϋποθέτει να έρθεις σε επαφή με λίγη επαρχιώτικη ένδεια μακριά απ’ οποιονδήποτε άλλο δημοφιλή προορισμό του αμερικάνικου Νότου. Όμως η εκδρομή σε μεταφέρει σε μια ζωντανή αναπαράσταση ενός σπουδαίου μυθιστορήματος. Σπάνια μια φιλολογική εξερεύνηση δίνει τέτοια ικανοποίηση όσο στ’ αχνάρια του "Όταν Σκοτώνουν τα Κοτσύφια".

Η Πόλη των Ποιητών

περιοχή: Σιράζ, επαρχία Φαρς, Ιράν
απόσπασμα: ταξιδιωτικού άρθρου στην ιστοσελίδα της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ (Απρίλιος 2011)

Το μυστικό για να περάσεις καλά και να γνωρίσεις έναν ξένο τόπο είναι να σεβαστείς την κουλτούρα και τα ήθη του – είτε συμφωνείς είτε όχι – και να θυμάσαι : εσύ θα φύγεις, ενώ αυτά μένουν. Ήδη από το αεροπλάνο, είχαμε φορέσει οι γυναίκες τα κομψά μας μαντίλια και την καμπαρντίνα, μακριά, κυρίως για όσες δεν φορούσαν παντελόνι. Λίγο αγχωμένες στην αρχή και εξοικειωμένες στη συνέχεια, από τα ενθαρρυντικά χαμόγελα των αεροσυνοδών. Αλλά στη Σιράζ τα πράγματα είναι άνετα. Ζευγάρια σε τσαϊχανέ, ζευγάρια α λα μπρατσέτα, ζευγάρια σκανταλιάρικα που ανταλλάσσουν τρυφερότητες στη ζούλα, νεανικές χαρούμενες συντροφιές.

Επικίνδυνη Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά

περιοχή: Ταδμούρ, Κυβερνείο Χομς, Συρία
απόσπασμα: από άρθρο στην ιστοσελίδα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (Ιούλιος 2015)

σημείωση: Στις 21 Μαΐου 2015 μαχητές του ΙΚΙΛ (Ισλαμικο Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε, ISIS – Islamic State of Iraq and the Levant) κατέλαβαν την αρχαία πόλη Παλμύρα της Συρίας, ενός από τα σημαντικότερα και ωραιότερα μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Υπήρξαν βίντεο όπου οπλισμένα παιδιά φαίνεται να εκτελούν Σύρους στρατιώτες στη σκηνή τού ρωμαϊκού αμφιθεάτρου της και φήμες για ναρκοθέτηση της περιοχής από τους τζιχαντιστές. Ακολούθησε η εκτέλεση του διαπρεπούς Χαλέντ αλ Ασάαντ (Khaled al-Asaad), τέως επικεφαλής των αρχαιολογικών ερευνών του χώρου, καθώς και ανατινάξεις σπουδαίων μνημείων.

πηγή

«Η Παλμύρα είναι ένα εξαιρετικά διατηρημένο σύνολο μιας ελληνιστικής – συριακής πόλης της ερήμου, μια εκπληκτική μαρτυρία ελληνιστικού πολιτισμού στα ρωμαϊκά και τα μετέπειτα χρόνια», μας λέει η Αγγελική Κοτταρίδη, αρχαιολόγος, προϊσταμένη της ΙΖ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, «ψυχή» των Αιγών. Της ζητήσαμε να μας μιλήσει για τη σπουδαιότητα αυτού του μνημείου, το οποίο η Unesco έχει χαρακτηρίσει θησαυρό της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Μια Κουκκίδα στη Μέση της Μεσογείου

περιοχή: ΒΑ ακτές νήσου Μάλτα
απόσπασμα: μεταφρασμένο από σειρά σύντομων ντοκιμαντέρ του BBC για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (Οκτώβριος 2014)

Μάλτα: μια κουκκίδα στεριάς στη μέση της Μεσογείου. Ένα νησί με μια ιατρική παράδοση που ανιχνεύεται καμιά 500αριά χρόνια πίσω. Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η Μάλτα κέρδισε τον τίτλο της "Νοσοκόμας της Μεσογείου", με πάνω από 100 χιλιάδες τραυματίες απ’ όλο τον κόσμο να εισβάλλουν στα υπερπλήρη νοσοκομεία της.

Αυτό Που Πουλάει & Αυτό Που Αξίζει

περιοχή: Λαικίπια, Κένυα
απόσπασμα: μεταφρασμένο από άρθρο ανταποκρίτριας της Daily Telegraph στο Γιοχάνεσμπουρκ (Απρίλιος 2015)

Ο τελευταίος αρσενικός βόρειος λευκός ρινόκερος στον κόσμο έχει τεθεί υπό 24ωρη ένοπλη φρούρηση στα πλαίσια της προστασίας θηραμάτων στην Κένυα, λόγω ανησυχίας ότι θα μπορούσε να γίνει στόχος λαθροθήρων.
   Ο Σουδάν και τα δύο θηλυκά, που τον συντροφεύουν στον δρυμό Ολ Πετζέτα (Ol Pejeta) της Κένυας, είναι τα τρία από τα πέντε μέλη του σπάνιου υποείδους λευκών ρινόκερων που απομένουν παγκοσμίως, και τα μόνα που ζουν σε σχετική ελευθερία, μιας και τα άλλα δύο βρίσκονται σε ζωολογικούς κήπους.
   Και στους τρεις ρινόκερους έχουν προσαρμοστεί ραδιοπομποί και τα κέρατά τους έχουν αφαιρεθεί σε μια προσπάθεια να αποτραπούν οι λαθροκυνηγοί, οι οποίοι έχουν σκοτώσει εκατοντάδες ρινόκερους σε όλη την Αφρική τα τελευταία χρόνια, λόγω της ζήτησης για τα κέρατά τους στην Ασία, τα οποία βλακωδώς θεωρούνται πως έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.